ما به دوستانمان شباهت ژنتیکی داریم؟

مردم اغلب از این موضوع حرف می زنند که چطور دوستانشان گاه از خانواده به آنها نزدیک ترند. و حالا مطالعه تازه ای نشان می دهد که این برداشت شاید چیزی بیش از یک احساس باشد.

دو محقق در آمریکا مدعی شده اند که ما شباهت ژنتیکی بیشتری با دوستانمان داریم تا با غریبه ها.

محققان با بررسی اختلافات میان تقریبا دو هزار نفر از اهالی یک شهر کوچک دریافتند که اشتراک ژنتیکی افراد با دوستانشان یک دهم درصد بیش از شباهت با غریبه هاست.

هرچند این رقم بزرگ به نظر نمی رسد اما شباهتی است که عموما میان آدم هایی که چهار نسل قبل یک جد مشترک داشته اند دیده می شود.

البته هستند دانشمندانی که در مورد این مطالعه که در نشریه اقدامات آکادمی ملی علوم چاپ شده ابراز تردید کرده اند.

پروفسور جیمز فاولر یکی از نویسندگان مطالعه از دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو گفت که انتقادها ناشی از عجیب بودن یافته های تازه است.

او و پروفسور نیکولاس کریستاکیس از دانشگاه ییل تقریبا ۵۰۰ هزار نشانگر ژنتیکی را تحلیل کردند.

داده های ژنتیکی از یک مطالعه قلب در یک شهر کوچک به نام فرامینگام به دست آمد.

به گفته پروفسور فاولر این داده ها بسیار مفید بود چون با توجه به کوچک بودن جامعه مورد مطالعه بسیاری از افراد مورد مطالعه با هم دوست بودند.

پروفسور کریستاکیس با استفاده از نشانگرهای ژنتیکی دوستان و غریبه ها متوجه این تفاوت ژنتیکی شد.

سایر محققان می گویند این نتیجه گیری می تواند حاصل عوامل مختلف مثل قومیت یا سایر طبقه بندی های جمعیتی باشد.

آنها می گویند این تحلیل در صورتی موثق است که هیچ کدام از افراد مورد مطالعه به هیچ وجه با هم ارتباط خونی نداشته باشند، مساله ای که نمی توان در یک جامعه کوچک تایید کرد.

با این حال محققان مطالعه در پاسخ می گویند که هرگونه ارتباط خانوادگی را شناسایی و مد نظر قرار داده اند تا بر نتیجه تاثیر نگذارد.

پروفسور کریستی با ابراز اطمینان نسبت به نتایج گفت که بیشتر مردم حتی نمی دانند چهار نسل قبل با چه کسانی جد مشترک داشته اند و با این حال موفق به یافتن دوستانی می شوند که به خویشاوندانشان شباهت دارند.

منبع: دانش و فن بی بی سی فارسی

کشف پروتئینی برای احیای استخوان

بیمارانی که از پوکی استخوان رنج می‌برند، احتمالا از کشف پروتئینی که نقش مهمی را در احیای استخوان ایفا می‌کند، خرسند خواهند شد.
این پروتئین توسط مهندسان زیستی دانشگاه کوئین مری لندن شناسایی شده است.
پروتئین statherin به طور معمول در شکل‌گیری مینای دندان ایفای نقش می‌کند و جزء مهمی در این عضو از بدن به شمار می‌آید. دانشمندان به تازگی دریافته‌اند بخشی از این پروتئین را می‌توان برای سیگنال‌دادن رشد استخوان به کار برد.
دکتر «آلواتور ماتا» از دانشکده مهندسی و علم مواد و «موسسه زیست‌مهندسی» دانشگاه کوئین مری لندن و یکی از نویسندگان این مقاله نیز گفت: می‌توان از این مولکول خاص برای سیگنال‌دادن سلول‌ها و افزایش رشد استخوان در درون بدن بهره برد.
جزئیات این مطالعه در مجله Biomaterials منتشر شد.

منبع:http://www.asriran.com/fa/news/346516

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: